Perspektywa europejska - Ostatnie orędzie Junckera o stanie Unii

„Pokażmy Unii Europejskiej więcej szacunku”

Radu Dumitrescu, redaktor naczelny The New Federalist

W swoim orędziu o stanie Unii Europejskiej Jean-Claude Juncker stanął przed całym kontynentem i mówił o przeszłości i teraźniejszości, ale skupił się na przyszłości. Przysięgał, że Unia Europejska zawsze będzie strażnikiem pokoju, który zjednoczonym głosem będzie wołał ,,nigdy więcej wojny’’.

Juncker zaprezentował ekonomiczne osiągnięcia Wspólnoty – wzrost od 21 kwartałów z rzędu, 12 milionów nowych miejsc pracy, bezrobocie wśród osób młodych najniższe od 2000 roku, wyjście Grecji z kryzysu, umowy handlowe z 70 państwami i pozostanie największym jednolitym rynkiem na świecie – ale to nie obietnice dotyczące przyszłości Unii Europejskiej albo wymienianie jej osiągnięć było najważniejsze w jego przemowie. To jego żądania były kluczowe. Po pierwsze – pokażmy Unii Europejskiej więcej szacunku.

Unia Europejska wymaga szacunku. Jednak nie z powodu sił jej armii, bomb lub gróźb, ale z powodu jej wysiłków. Unia za pośrednictwem Junckera wymaga szacunku od swoich obywateli, których poprzysięga bronić przed fake newsami, biedą, pogwałceniem praw, chorobami i zagrożeniami zewnętrznymi, ale także przed swoimi partnerami, na przykład, ekspansywną Rosją lub krnąbrnymi Stanami Zjednoczonymi pod wodzą Trumpa. Przewodniczący Juncker wspomniał też o przeciwdziałaniu masakrze w Idlib, pogłębianiu integracji z Bałkanami Zachodnimi i wzmocnieniu partnerstwa pomiędzy Europą i Afryką.

Unia Europejska wymaga również szacunku od państw członkowskich, jak oświadczył Juncker: ,,Będę opierał się wszystkim próbom obwiniania samej Komisji Europejskiej. Kozły ofiarne można znaleźć we wszystkich trzech instytucjach, ale najmniej jest ich w Komisji i Parlamencie’’, zatem według niego najwięcej winnych jest w Radzie Europejskiej.

Euro - ,,teraz dwudziestoletnie’’ i ,,druga najczęściej używana waluta na świecie’’ musi znaleźć swoje miejsce na globalnej scenie. Razem, Europa może ,,sięgnąć gwiazd’’ – dzięki programie Galileo. Podzielona na Północ i Południe, Wschód i Zachód, lewicę i prawicę pozostaje uziemioną i mało znaczącą unią maleńkich państewek szukających korzyści. Jednak czasem to właśnie niewielkie różnice pomiędzy mną i moim sąsiadem są zdecydowanie bardziej widoczne niż te gwiazdy.

Nico Amiri, redaktor naczelny Euro-journal

On jest politycznym przywódcą – prawdziwie gorliwym Europejczykiem z konserwatywnym dziedzictwem, ale zarazem progresywnymi ideami. Jean-Claude Juncker zawsze mówił swoim odbiorcom, co myśli o Europejskiej Idei, Unii Europejskiej i jej kondycji.

W swoim ostatnim orędziu powiedział, że wiatr znowu będzie wiał w europejskie żagle. Miał rację, ale instytucje europejskie nie podjęły żadnych działań po to, aby przygotować Unię Europejską na kolejne kryzysy.

Postawił sprawę jasno - jego następca nadal będzie musiał pracować nad tymi sami rozwiązaniami, nad którymi pracuje obecna Komisja Europejska - euro musi zostać wzmocnione, polityka zagraniczna potrzebuje więcej harmonii, a demokracja w instytucjach Unii Europejskiej powinna być rozwijana. Juncker zarysował swoje wizje, następny Przewodniczący musi nad nimi pracować. Ona albo on musi być nawet bardziej skupiona na sprawach politycznych. Na szczęście następne orędzie o stanie Unii usłyszymy w miesiącach sukcesu - w lecie 2019 roku – po wyborach, które mogą nadać nowego impetu europejskiej demokracji.

Gesine Weber, redaktor naczelna Treffpunkteuropa

Jean-Claude Juncker zawsze potrafił przyspieszyć Europejczykom bicie serca. Spośród wielu urzędników z europejskiej stolicy - to on zawsze udowadniał, że jest marzycielem, który nigdy nie traci nadziei i wierzy w Europejską Ideę, pomimo kryzysów, populistów i krytyki. W swoim ostatnim wystąpieniu zrobił to ponownie. Tegoroczna przemowa była pełną pasji deklaracją miłości wobec Unii Europejskiej, a clou wypowiedzi najlepiej oddaje jej ostatnie zdanie: ,,Kocham Europę nadal i zawsze powinienem robić to mocniej’’.

Treść wypowiedzi, bądźmy szczerzy, mogłaby być bardziej innowacyjna. Nie było to wcale zaskakujące, że Juncker mówił o ,,Weltpolitikfähigkeit’’ – zdolności do odgrywania roli w światowej polityce, a to właśnie Europa w ostatnim czasie odczuwa coraz bardziej wpływ globalizacji. Jednak wymyślenie nowych fantazyjnych narzędzi lub idei nie było konieczne w jego przemowie. Ważne było co innego: wysunięcie propozycji, które mogą nadawać ton dyskursowi i, w rezultacie, doprowadzą do tego, że zajmą się nimi decydenci podczas nadchodzącej kampanii wyborczej.

Juncker zrobił absolutnie prawidłową rzecz – skupił się na nadchodzącym roku albo raczej ośmiu miesiącach - zamiast wychwalaniu siebie oraz komisji pod niebiosa: po pierwsze Europa, a jego ego dopiero na drugim miejscu – to jest właśnie nastawienie, które jest godne pochwały. Jednak Juncker jest w pełni świadomy, że Unia Europejska potrzebuje rezultatów, a w dłuższej perspektywie reform – i to wcale nie po to, aby Juncker miał swoje miejsce w książce od historii, ale aby odnieść sukces czy w ogóle przetrwać. Pomimo tego, że Merkel i Macron nie działają pewnie w sprawach dotyczących polityki wewnętrznej – to, na poziomie europejskim, Juncker może liczyć na to, że dzielą oni jego zmartwienia i, w większości, jego wizję. Ta przemowa nie była wcale pożegnaniem. Przekaz był jasny: Juncker chce, aby postawione zadania zostały wykonane. Miejmy nadzieję, że to się stanie.

Całość orędzia znajdziesz tutaj